Arheolozi su otkrili čudnu sahranu mumije tokom iskopavanja hrama Tutmoza III. Prije 4.000 godina žena je bila sahranjena licem prema dolje, a njen je grob bio zapečaćen kako se ne bi ona „digla iz groba“.
Način sahrane ukazuje da su je se njeni savremenici plašili tokom života. Ovo je prvi primjer takve sahrane iz starog Egipta.
Špansko-egipatski tim na čelu sa Miriam Seko otkrio je misterioznu sahranu mumije zapadno od Luksora. Mumija je pripadala ženi od 40 godina.
Njeno tijelo je postavljeno licem prema dolje u grobnici, a ćerpič i krečnjački kamen su bili postavljeni na drveni kovčeg, koji je vremenom praktično nestao. Što znači da neko nije htio da se ona „digne iz groba“.
„Veoma je intrigantno. Mora da je to bila neka vrsta kazne ili su se plašili te žene koju su smatrali vješticom“, rekla je za ABC egiptolog Miram Seko i rukovodilac iskopavanja, prenosi Sve o arheologiji.
Mumija je u grobu imala samo dvije posude pored nogu. Groblje se nalazi u Tebi, i korišteno je tokom 11. dinastije i na početku Novog kraljevstva.
Stoljećima kasnije, slične metode će se koristiti u Evropi kako bi se osiguralo da pojedine osobe, koje se smatraju zlima ili koji su pretrpjeli okrutne bolesti ne izađu iz svojih grobova. Ima primjera iz rimskog doba i brojniji su na srednjovekovnim grobljima u istočnoevropskim zemljama.
Prije nešto više od godinu dana, u Poljskoj je otkrivena grobnica „vampirskog“ djeteta. Dijete je bilo pohranjeno licem nadolje i sa katancem između nogu. Međutim, „ovaj sistem sahranjivanja uopšte nije uobičajen u Egiptu i predstavlja jedan od najstarijih dokaza pokušaja da se neutrališe negativna sila preminule osobe stvarajući im fizičke poteškoće da izađu iz grobnice“, kaže Miram.
Ova sahrana je rijetkost u staroegipatskom pogrebnom ritualu i nešto zaista novo u egipatskoj kulturi.
Prema Seko, stari Egipćani, koji su bili veoma sujevjerni, vjerovali su da mrtvi koji ne pređu na drugu stranu mogu da naškode živima.
„Ustvari, u staroegipatskom kalendaru postojao je dan kada je bilo preporučljivo ne izlaziti iz kuće, jer su mrtvi lutali svijetom živih. Sačuvani su pisani rituali zaštite za borbu protiv zla koje dolazi od demona ili zlih mrtvih koji mogu da napadnu kroz noćne more.“
Dalje zaključuje da su postojali i tekstovi kojim bi se zaprijetilo uništenje grobnice bilo kog umrlog koji je namjeravao da naudi bilo kom živom biću.
