Ratni zločinac Radoslav Brđanin preminuo je u Banjoj Luci, u Univerzitetsko-kliničkom centru Republike Srpske.
Podsjetimo, prije samo nekoliko dana bivši šef takozvanog Kriznog štaba Srpske autonomne oblasti (SAO) Krajina i osuđeni ratni zločinac Radoslav Brđanin, kojeg je Haški tribunal osudio na 30 godina zatvora, pušten je na slobodu iz zdravstvenih razloga.
Nakon presude Haškog tribunala Brđanin je kaznu služio u Danskoj, odakle je prebačen u pritvor Haškog mehanizma za međunarodne krivične sudove iz zatvora u Danskoj 14. septembra prošle godine.
Brđanin je bio vodeća politička ličnost u tzv. Autonomnoj regiji Krajina (ARK). Bio je na ključnim položajima na opštinskom, regionalnom i republičkom nivou, među ostalim, bio je prvi potpredsjednik tzv. skupštine ARK-a, predsjednik kriznog štaba, a kasnije je bio vršilac dužnosti potpredsjednika Vlade za proizvodnju, ministar za građevinarstvo, saobraćaj i komunalne djelatnosti i vršilac dužnosti potpredsjednika Vlade Republike Srpske.
Brđanin je pomagao i podržavao mučenja koja su počinile snage bosanskih Srba u sklopu oružanih napada snaga bosanskih Srba na nesrpske gradove, sela i područja nakon 9. maja 1992. pa sve do kraja decembra 1992. Ta mučenja su uključivala namjerno nanošenje teškog bola ili patnji bosanskim Muslimanima i bosanskim Hrvatima neborcima nečovječnim postupanjem koje je uključivalo seksualno zlostavljanje, silovanje, brutalno premlaćivanje i druge oblike teškog maltretiranja u policijskim stanicama, kasarnama i privatnim domovima i drugim lokacijama, kao i tokom premještanja lica i deportacija, navodi se na stranici Haškog suda.
U školi "Petar Kočić" u predgrađu Bosanske Krupe bilo je zatočeno barem 50 bosanskih Muslimana. U maloj prostoriji, zatočenicima su davani elektrošokovi. Žice iz automobilskog akumulatora bile su spojene putem spojnica s ručnim i nožnim prstima zatočenika.
Brđanin, kao predsjednik Kriznog štaba ARK-a, pomagao je i podržavao snage bosanskih Srba u granatiranju gradova i sela koja su pretežno naseljavali bosanski Muslimani i bosanski Hrvati, a koja su nanosila štete velikih razmjera kućama i poslovnim objektima. Snage bosanskih Srba ulazile su u gradove i sela, pljačkale i palile stanove, kuće i poslovne objekte koje su pripadale bosanskim Muslimanima i bosanskim Hrvatima. Svrha tih napada bila je stvaranje straha, uništavanje imovine, gradova, naselja i sela i primoravanje nesrbe da napuste svoje kuće, sela ili gradove i trajno napuste to područje.
Dalje se navodi da je Brđanin pomagao i podržavao pripadnike snaga bosanskih Srba u počinjenju krivičnih djela kao što su: ubistvo najmanje tri civila bosanska Muslimana u Hambarinama 23. maja 1992.; ubistvo oko 140 civila bosanskih Muslimana i bosanskih Hrvata u Kozarcu i okolnim područjima oko 24. maja 1992.; ubistvo najmanje osam bosanskih Muslimana u kući Mehmeda Sahurića u Kamičanima između 24. i 26. maja 1992.; ubistvo osam muškaraca bosanskih Muslimana u selu Jaskići 14. juna 1992.; i ubistvo najmanje 300 muškaraca bosanskih Muslimana i bosanskih Hrvata u selu Bišćani 20. jula 1992.
Međunarodni kazneni sud za bivšu Jugoslaviju izrekao je konačnu presudu Radoslavu Brđaninu 2007. godine, kojom je osuđen na 30 godina zatvora. Prethodno, uhapšen je u BiH 1999. godine.
