Era Darka Šarića koji se predao policiji nakon tajnih pregovora sa državnim vrhom Srbije (komisju osnovao Aleksandar Vučić tada potpredsjednik Vlade Srbije) okončana je njegovom predajom 2014. godine.
Glava narkohobotnice iz crnogorskog grada Pljevlja koji se nalazi blizu granice sa BiH svojim odlaskom iza rešetaka ostavila je u evropskom podzemlju veliki vakuum.
Šarić je skrivajući se po Južnoj Americi više puta posjetio plastičnog hirurga, a u sudnici je izmjenjenog ličnog opisa upućivao osmjehe kao da je znao šta će se desiti nakon njegovog zatvaranja.
Nije prošlo dugo otkako su na njegove ruke stavljene lisice, a već je otpočeo rat za primat u krijumčarenju narkotika. Nepunu godinu nakon toga balkanske i evropske gradove preplavili su izrešetani leševi.
Dva naselja – kokainski bastion jugoistočne Evrope
U sveopćoj zbrci najbolje se snašao crnogorski ogranak Šarićeve organizacije koji je gotovo u potpunosti preuzeo njegove dobro uhodane rute.
Radi se o Kotoru, gradu smještenom na crnogorskom primorju koji će postati kokainski bastion jugoistočne Evrope.
Dva naselja koja dijeli samo tunel gradske saobraćajnice sa strahom se od 2014. godine izgovaraju među, političarima, policajcima, tužiocima, sudijama i kriminalcima – Škaljari i Kavač, po čemu su ova dva suparnička klana i dobili imena.
Ove dvije grupe za vrijeme Šarića su bile na istoj strani, a regionalne policijske agencije zvali su ih kotorska grupa ili Škaljarski klan. Međutim, i tada su među njima bile dvije struje koje se nisu simpatisale, ali se ubistva i sukobi većih razmjera nisu dešavali.
Stvari su počele da se zakuhavaju ubistvom Dragana Dudića Frica 2010. godine, koji je važio za vođu Kotorana. To se sve tolerisalo do 2014. godine kada dolazi do cijepanja grupe i otvorenog rata. Povod za otvoreni sukob je nestanak 200 kilograma kokaina iz jednog od štekova u Valensiji.
"Roba" koja je nestala pripadala je grupi koju danas poznajemo kao Kavčane. Ljudi koji su je ukrali pokušali su je prodati bez znanja Jovice Vukotića, u to vrijeme lidera cjelokupne Kotorske ekipe.
Prema objavljenim podacima kokain je oteo Goran Radoman (39), blizak sadašnjoj Škaljarskoj grupi, koja je za kaznu odbila da je vrati Kavčanima. Radoman je taj postupak platio glavom. Likvidiran je u februaru 2015. u Novom Beogradu. On je bio jedna od prvih žrtava u talasu likvidaciju koji će potresti Balkan i evropu.
Fricovo ubistvo otvorilo vrata pakla
Fric (50) je u crnogorkim medijima bio označen kao kontroverzni kotorski biznismen i veoma oprezno je dovođen u vezu s klanom Darka Šarića.
A, prema srbijanskim medijima, barem onim ozbiljnijim na koje BIA nema utjecaj tužilaštvo ga je teretilo da je glavni Šarićev „perač novca“.
Crnogorska tajna služba dugo godina ga je držala pod mjerama u akciji "Balkanski ratnik", koja je za cilj imala razbijanje Šarićevog klana. Među prvim uhapšenim u ovoj akciji bio je i Marko Vorotović, šef obezbjeđenja diskoteke "Maximus", čiji je vlasnik bio Fric.
Ubijen je u maju 2010. godine u kafiću "Moka", čiji je vlasnik njegov prijatelj Željko Bojanić. Ubio ga je Ivan Vračar (43). Dok je bježao sustiglo ga je Fricovo osiguranje na čelu sa Darkom Bugarinom i teško su ga pretukli, i slučajno ga je spasila policijska patrola. I Bugarin je ubijen tri godine kasnije.
Isprva je crnogorska policija tvrdila da je motiv Fricovog ubistva osveta. Vračar je prema tadašnjim rezultatima istrage Dudića smatrao odgovornim za ubistvo njegovog prijatelja Dejana Đukovića (33), vlasnika "Red taxija", likvidiranog godinu ranije u kotorskom naselju Dobrota. Kasnije, kako su crnogorski novinari navodili u svojim sudskim izvještajima Vračar se pravdao da je bio uplašen za svoju sigurnost i da se plašio da bi on mogao biti sljedeći na listi za odstrijel.
No, podgorički portal "Monitor" u jednom od tekstova otkrio je špekulaciju da je ubistvo naručeno sa druge strane, odnosno da je Fric ubijen u obračunu oko stečene imovine, unutar Šarićeve grupe, a da je Vračar namjerno izabran, kako bi se skrenuo pravac istrage.
Bez obzira na motiv Fricova likvidacija otvorila je vrata Škaljarcima i Kavčanima za ulazak u „mafijašku Ligu Šampiona“.
Nekoliko mjeseci kasnije, u kotorskom naselju Sveta Vrača, ubijen je Ivan Lopičić (27), Podgoričanin, koji je živio u Kotoru i bio blizak Škaljarcima. Kobni hitac nedugo potom sustigao je i Gorana Đuričkovića (48) iz Budve, dok je sjedio u svom kafiću. Prema medijskim natpisima Đuričković je bio uključen u preotimanje kokaina u Valensiji, što ga je svrstalo na spisak za likvidaciju. Sljedeće godine uslijedila je odmazda likvidacijom Srđana Vlahovića (28), koji je navodno živio od prodaje cigareta na ulici.
Kako je zavedeno u policiji ubijeni honorarno bio i tjelohranitelj jednom od Kavčana.
Iste godine smaknuti su i Goran Biskupović (28) te Miloš Bošnjak (25). Biskupović je takođe bio blizak Škaljarcima, a ubice su koristile eksplozivnu napravu usmjeravajućeg dejstva, sakrivenu u žbunju, koja je aktivirana kada su mete naišle pored nje.
Fudbaler ubijen dok je radio sklekove
Škaljarci su ponovo uzvratili udarac i to ubistvom kotorskog fudbalera Gorana Lenca (33), koga je ubio Nikola Mršić. Likvidiran je dok je radio sklekove na stadionu FK Bokelj.
Četiri mjeseca kasnije, u zatvoru u Spužu iz snajpera je smrtno pogođen Dalibor Đurić Đuka (35), član Škaljarskog klana, u Kotoru poznat kao izrazito agresivan, bahat i opasan kriminalac.
S gore pomenutima vrh krimi organizacije činio je i likvidirani Igor Dedović (43), dobro poznat policiji, koji se posljednjih godina krio u Grčkoj. On je ubijen 2020. godine u atinskom restoranu, zajedno sa Stevanom Stamatovićem (43), vođom Zagoričke grupe i visoko kotiranim članom Škaljaraca. Ubice su ih pronašle prateći njihove porodice, koje su došle da zajedno sa njima provedu novogodišnje praznike. Na osnovu vještačenja za mjesta zločina i grupisanosti metaka koji su usmrtili Dedovića i Stamatovića, utvrđeno je da su u pitanju profesionalci. No, to nije bio jedini značajan udarac Škaljarcima u 2020. godini. Likvidiran je i Damir Hadžić, član užeg rukovodstva, kao i dvojica logističara iz Beograda – Aleksandar Šarac (35) i Bojan Mirković (34).
Na kavačkom tronu još uvijek sjede Slobodan Kašćelan (58) i Radoje Zvicer (38).
Kašćelan je u pritvoru u Crnj Gori, a Zvicer je u bjekstvu i za njim su raspisane sve moguće potjernice. Pored Kašćelana, lisice na ruke stavljene su i njegovom tjelohranitelju Vladimiru Vučkoviću (45), Zoranu Kažiću (45), Krstu Marošu (43), članu užeg rukovodstva Milošu Radonjiću (35) i Darku Preleviću (30) iz Podgorice. Na teret im se stavlja organizovanje kriminalne grupe za izvršenje krivičnih djela i učestvovanje u ubistvu Nikole Stanišića, koji se i dalje zvanično vodi kao nestao, ali policija smatra da je ubijen u avgustu prošle godine, a da je tijelo uništeno na nepoznatoj lokaciji. Protiv Kašćelana je u toku i postupak za zelenašenje, ali je prethodno pušten da se brani sa slobode uz kauciju od pola miliona eura.
Bjekstvo u Južnu Ameriku
Zvicer se navodno krije u Južnoj Americi, gdje mu zaštitu pružaju karteli.
Inače, Zvicer je preživio pokušaj ubistva u Kijevu, kada ga je od napadača spasila supruga Tamara.
Njena likvidacija je spriječena i ispred jednog hotela na Jahorini, kada su uhapšena trojica Škaljaraca koji su bili naoružani.
Otkriveno je da Tamara Zvicer i njen otac Nebojša Seferović, kotorski biznismen, posjeduju više firmi u Slovačkoj i Crnoj Gori, koje su, kako se sumnja, služile za pranje novca. Pored pomenutih, istaknuti članovi ove grupe su i Igor Božović (50), kao i njegov sin Vladimir (30). Božovići su locirani i uhapšeni u Portugalu.
Za starijim je raspisana potjernica još 2017. godine, dok je kaznu izdržavao u zatvoru u Spužu, ali je nakon odsluženja kazne napustio Crnu Goru.
U 2018. godini, ubijena su dva "ozbiljna" igrača i Zvicerova dugogodišnja "ratna druga" – Vladimir Roganović (31) i Davorin Baltić (41). Prvi je bio blizak prijatelj Aleksandra Stankovića (29), zvanog Sale Mutavi, vođe "Janjičara", tada dominantne navijačke grupe FK Partizana. Navodno je Roganović Stankoviću poklonio i blindirani automobil, jer se Stanković plašio za sigurnost.
Međutim, to ga nije spasilo od rafala kalašnjikova u oktobarskoj noći 2016. godine u Beogradu, koji su ga stigli od saradnika Škaljaraca.
Baltić je ostao prepoznatljiv po drugačijim prijateljstvima. Kada je ubijen u garaži zgrade u kojoj je stanovao na beogradskom Vračaru, sa njim je bila srpska policajka Marija Nikolić, inače njegova kuma, koja je kasnije dobila amneziju kada je upitana zašto je bacila njegov pištolj u kontejner. Baltić je ranije povezivan i sa ubistvom Saše Markovića, ubijenog u Budvi 2015. godine, ali za to nikada nije optužen. Pretpostavlja se da je tada prava meta bio Goran Đuričković.
Ljubav s policajkama
Još jedan član Kavčana bio je u ljubavi sa pripadnicom MUP-a Srbije, a u pitanju je Marko Vuković (41), ubijen na Bežanijskoj kosi u Beogradu, također blizak Radoju Zviceru. Njegov ubica je kasnije bio jedan od učesnika neuspjelog atentata u Kijevu.
I Škaljarci i Kavčani morali su angažirati do tada neutralne kriminalne grupe širom regiona.
Manje kriminalne grupe koje su na neki način i bile neutralne, morale su se prikloniti nekoj strani da bi opstale u "igri".
Najmoćniji saradnici Škaljaraca su grupe okupljene oko Luke Bojovića (47), vođe onoga što je ostalo od zloglasnog Zemunskog klana. Dok Luka robija u Španiji na ulici ga mijenja Filip Korać. Bitna karika u tom lancu je i Nebojša Stojković Stojke (52), vođa Rakovičkog klana, koji je postao poznat javnosti još 2003. godine tokom policijske akcije Sablja.
Kavčani su na njega izvršili atentat 2017. godine u Barseloni, ali se uprkos težim povredama vrlo brzo vratio starom zanatu. Kako je kasnije otkriveno njega je pokušao ubiti poznati plaćeni ubica Čaba Der, koji je hapšen i u Sarajevu, ali nikada nije otkriveno kojeg od ovdašnjih krimnalaca je trebao „penzionisati“.
Regrutirali navijače
Među navijačima, Škaljarci uz sebe imaju grupu "Partizanovci", koju predvodi Miloš Radisavljević Kimi, blizak ubijenom vođi huligana Ljubomiru Markoviću Kići (39).
Još jedno značajno ime beogradskog podzemlja se vezivalo za Škaljarce. U pitanju je Vladimir Popović (43), zvani Vlada Pop, ubijen 2018. godine u kafiću Kafeteka na Vračaru. Sumnjalo se da je njegova uloga u kriminalnom lancu bila pranje novca kroz lokale i kockarnicu Slavija. Sa njim je to veče bio i Miloš Nilović Runjo (38), koji se u trenutku pucnjave zatekao u toaletu. Nilović, označen kao član Škaljarskog klana, je do sada više puta hapšen, između ostalog i 2017. godine u beogradskom restoranu Durmitor.
Okosnicu Škaljaraca na crnogorskom primorju čini barsko-budvanska grupa koju predvode Marko Ljubišić Kan i Jovo Đurović Kapetan. Kapetan je inačei brat Luke Đurovića, nekadašnjeg vođe Barske grupe, koji je bio blizak Bojovićev saradnik. Pored ove organizovane grupe, bliski saradnici su im i pripadnici nikšićkog klana Baćović. Vođe ove ekipe su Radomir Baćović Boban (43) i Ranko Radošević Šule (43). BIRN je ranije pisao da je ova grupa uključena u nabavku i distribuciju narkotika iz zemalja Južne Amerike.
Nevolje Kavčana s Veljom
Udarna pesnica Kavčana na beogradskom asfaltu je do skoro bio Veljko Belivuk (36), zvani Velja Nevolja, vođa navijačke grupe "Principi", koji je uhapšen i optužen za više teških krivičnih djela. Nakon smrti Saleta Mutavog, Velja Nevolja je od ostataka "Janjičara" napravio svoju frakciju, kojom je rukovodio skupa sa Markom Miljkovićem (33). Belivuk je nekoliko dana prije hapšenja posjetio Kotor, gdje se sastao sa Radojem Zvicerom.
Tada je policija uhapsila grupu muškaraca koja je navodno trebala da likvidira Velju Nevolju na tivatskom aerodromu. Njegova ekipa je za Kavčane uglavnom obavljala poslove oko distribucije kokaina, ali i "prljave poslove", odnosno likvidacije članova suparničkog klana na području Beograda.
Ova grupa je povezivana i sa određenim garniturama iz vlasti, okupljenim oko bivše Državne sekretarke MUP-a Srbije Dijane Hrkalović i tadašnjeg ministra policije Nebojše Stefanovića, a kao jedna od veza se spominjao i Nenad Vučković Vučko, žandarm koji je često viđan u društvu Belivuka. Pored pomenutih, istaknuti član frakcije bio je i Aleksandar Vidojević (30), zvani Aca Rošavi, poznat po učestvovanju u demoliranju kluba "Komitet", ali se on u posljednje vrijeme navodno udaljio od Belivuka.
Nakon pada "Principa", koji umnogome liči na "puštanje niz vodu", na ulicama raste uticaj Vračarske ekipe, koju predvodi Nikola Vušović (31), zvani Džoni, a za koju se smatra da preuzima Belivukove poslove oko distribucije narkotika, za račun Kavčana.
Na Crnogorskom primorju, ovaj klan na svojoj strani ima ekipu okupljenu oko Adnana Osmanagića, brata pokojnog Armina Osmanagića Muše, koji je važio za jednog od glavnih ljudi u barskom podzemlju.
Također, oba klana u Bosni i Hercegovini imaju veoma jako uporište gdje su regrutirali lokalne kriminalne grupe. Raspakivanjem Sky aplikacije otkrivene su brojne komunikacije Škaljaraca i Kavčana s lokalnim krimnalcima, kao i sa čelnicima pravosuđa i pripadnicima policijskih agencija.
Hapšenje Kašćelana i Belivuka je zatreslo Kavčane, ali i nedavno ubistvo Jovana Vukotića uzdrmalo je Škaljarce jer je on važio za jednog od voća. No, rat ni izbliza nije gotov, dok se god ne identificiraju ljudi iz sjene koji godinama pomažu i potpiruju ovaj sukob koji že iza sebe ostaviti još desetine žrtava.
