Nova istraživačka misija pronašla je u Meksičkom zalivu “mrtvu zonu”, za koju kažu da je površine 16,405 kilometara kvadratnih, objavila je američka Nacionalna Administracija za okean i atmosferu (NOAA) u utorak, a te površine je približno čitava američka država Konektikat. Čitava ova površina je nepogodna za život morskih vrsta.
Ova “mrtva zona” opisana je kao predio dubina na obali Luizijane koja je bez ili sa malo kiseonika, koja je nepodobna za divlji život. Hipoksija (nedostatak kiseonika) pojavljuje se kada se otpad okolnih gradova i naselja ispušta u more, a kada taj otpad predstavlja nutriente za alge, njihov rast je stimulisan tokom proljeća i ljeta.
Kada ove alge umru, one potonu na dno zaliva i njih razgrađuju bakterije koje troše puno kiseonika. Ovaj proces dovodi do toga da nivo kiseonika na morskom dnu bude jako nizak.
Ovo istraživanje vodili su naučnici s državnog Univerziteta u Luizijani i Univerzitetskog marinskog konzorcijuma u Luizijani, uz podršku NOAA. Ovi naučnici takođe su otkrili i predjele gdje su površinske vode niskog saliniteta zbog blizine ušća rijeke Misisipi.
Ovo u kombinaciji sa toplim površinskim vodama umanjuje brzinu kojom kiseonik s površine mora prodire do dubina. Vjetrovi s juga takođe održavaju nizak nivo saliniteta.
Ovakvi uslovi mogu izmeniti ishranu, reprodukciju i smanjenje populacija ribe. Istraživači su takođe upozorili na to da nizak nivo kiseonika takođe može uticati na dostupnost i brojnost gambora, što bi značajno moglo uticati na lokalnu ekonomiju.
Prema saopštenju za medije ovih istraživača, brzina i pravac vetra, ali i uraganski uslovi nastaviće da utiču na niske nivoe kiseonika u ovom predjelu zaliva.
“Ove godine iznova i iznova vidimo dubinske efekte klimatskih promjena na naše zajednice - od historijskih suša na zapadu, pa sve do poplava. Klima je direktno povezana sa vodom, uključujući i tok zagađenja koje služi kao nutrijent nekim vrstama u Meksičkom zalivu”, rekla je za ovo saopštenje NOAA Radika Foks, asistent administrator za vode pri američkoj Agenciji za zaštitu životne sredine. “Treba uzeti u obzir i klimatske promjene, a treba i ojačati saradnju i partnerstva kako bi došlo do potrebnog napretka.”
Naučnici vrše mjerenja u ovom predjelu svake godine od 1985. godine, i ova istraživanja finansira NOAA. Ova godišnja merenja pomažu da se približe svom cilju da ova površina do 2035. godine bude manja od 5,000 kilometara kvadratnih. Ovogodišnja mjerenja pokazala su da je situacija jedna od lošijih u odnosu na prethodnih nekoliko godina.
Mnoge vladine i nevladine organizacije, inicijative i poljoprivredni radnici u ovom predelu uključeni su u rešavanje ovog problema. “Potrebno je da nastavimo da ulažemo napore kako bismo sačuvali i stajaće i tekuće vode”, piše u ovom saopštenju za medije. “Mi, kao građani koji žive uz obalu moramo da umanjimo konzumpciju proizvoda na bazi azota, kao i da umanjimo intenzitet drugih aktivnosti koje doprinose reakcijama azota u našoj okolini.”
