Nauka

Zemlja je počela da “živi na kredit”: Već smo potrošili sve prirodne resurse za ovu godinu

Čovječanstvo je 28. jula ove godine potrošilo sve prirodne resurse koje Zemlja može da proizvede za godinu dana i time ušlo u "ekološki dug", dva dana ranije nego prošle godine.

Dan prekoračenja resursa Zemlje je od početka 1970-ih sve ranije, sa izuzetkom 2020. kada je bio 22. augusta zbog manjeg trošenja resursa zbog pandemije.

Svetska organizacija „Global footprint network“, koja svake godine računa taj datum, saopštila je da bi za obnovu svega što je čovječanstvu potrebno od prirode bio potreban biokapacitet 1,75 planete Zemlje.

Tri milijarde ljudi živi u zemljama koje proizvode manje hrane nego što troše i ostvaruju manji prihod od svjetskog prosjeka, navodi se.

Takođe 72 posto svjetske populacije živi u zemljama sa deficitom biokapaciteta i manjim prihodima od svjetskog prosjeka.

U saopštenju se ističe da 60 posto ekološkog otiska planete čine emisije ugljen-dioskida i da se one moraju smanjiti na nulu do 2050. da bi se izbjegle brze klimatske promjene.

Činjenica da prekoračenje resursa traje već 50 godina znači da su ukupni godišnji deficiti proizveli ekološki dug jednak 19 godina regeneracije planete.

„Rezultat je rasprostranjena degradacija ekosistema i atmosfera ispunjena gasovima s efektom staklene bašte“, navodi se u saopštenju.

Dodaje se da bi, kada bi čovječanstvo odložilo Dan prekoračenja resursa za šest dana svake godine, do 2050. godine za potrebne stanovnika Zemlje bili dovoljni resursi jedne planete, a za ispunjenje cilja da se zagrijavanje ograniči na 1,5 stepeni Celzijusa Dan prekoračenja bi morao da se pomjera za 10 dana.

Mogućnosti za ostvarenje tog cilja su brojne i ekonomski su održive, navodi se u saoštenju.

Među preporučenim mjerama su da se prepolovi otpad hrane, unaprijedi infrastruktura za bicikle i više struje proizvodi iz energije vjetra na kopnu.

Osnivač Mreže Matis Vakernagel izjavio je da se sigurnost resursa pretvara u suštinski parametar ekonomske snage.

„Nema prednosti u čekanju drugih da reaguju prvi. Umjesto toga, u interesu je svakog grada, kompanije ili zemlje da zaštite sopstvenu sposobnost da djeluju u neizbežnoj budućnosti daljih klimatskih promjena i ograničenih resursa“, rekao je Vakernagel.