Jugoslovenski kajakaš Matija Ljubek bio je najtrofejniji jugoslovenski, kasnije hrvatski kanuista i jedan od najuspješnijih sportista uopšte. Ubijen je 2000. godine u Valpovu, pod nerazjašnjenim okolnostima.
Matija Ljubek je zajedno sa Mirkom Nišovićem bio član najčuvenije jugoslovenske kanu posade svih vremena, a može se slobodno reći da su njih dvojica najzaslužniji što se u Jugoslaviji obožavao kanu.
Jedan je od najboljih kanuista svog vremena zablistao je na Olimpijskim igrama u Montrealu 1976. godine osvojivši u kanuu jednokleku zlatnu i bronzanu medalju, a već 1979. godine sa Mirkom Nišovićem na Mediteranskim igrama u Splitu dolazi do zlatne medalje u disciplini C2 na 500 metara čime su i najavili veoma uspješnu saradnju u budućem periodu.
Matija Ljubek rođen je 22. novembra 1953. godine u Belišću, na Dravi, mjestu koje ima dugu tradiciju kajakaškog sporta. Međutim, nije se bavio sportom od malih nogu kako bi se to reklo, već mnogo kasnije.
Matija je, vjerovali ili ne, učio stolarski zanat i radio je kao stolar čak i onda kada je odlučio da počne da trenira veslanje i to tek sa 21 godinom, bilo je to 1974. godine.
U Drvni kombinat Belišće, poznat u staroj Jugoslaviji Matija je došao kada je imao samo 15 godina, kao nekvalifikovani radnik, ali je kasnije izučio zanat. Trenirao je i radio u kombinatu koji mu je izlazio u susret kada je trebalo da ide na takmičenja ili pripreme.
Stolar iz Belšića je pravo niotkuda sa samo dvije godine treninga osvojio dvije medalje – zlatnu u trci na 1000m i bronzanu na 500m. Zanimljivo je da je poslije povratka u Jugoslaviju zlatnu medalju poklonio tadašnjem doživotnom predsjedniku SFRJ i maršalu Josipu Brozu Titu, piše Kurir.
Ljubek je osvajač četiri olimpijske medalje; u Montrealu 1976. godine osvojio je u kanuu jednokleku zlato na 1000 metara, te bronzu na 500 metara, a u Los Anđelesu 1984. u kanuu dvokleku zlatno odličje na 500 metara, te srebrno na 1000 metara. Na svetskim je prvenstvima još osvojio tri zlatne, tri srebrne, ali i tri bronzane medalje.
Matija Ljubek ubijen je 11. oktobra 2000. godine na kućnom pragu. Kako su tada prenijeli hrvatski mediji, Ljubek je bio žrtva porodičnog sukoba. Stradao je od dva metka iz puške M-48 uslijed i danas nerazašnjenim okolnostima.
Ubilački pohod Marka Varžića životom je platio nesretni Ljubek. Bio je to zločin koji je potresao Hrvatsku. Kasnije je pisalo da se sve dogodilo zbog svađe oko nasljedstva kuće.
Na suđenju su se kao razlozi tragedije spominjali zategnuti porodični odnosi, odnosno imovinske nesuglasice oko kuće u kojoj su živeli Varžićevi i Matijina majka Tonka. Staricu su u obavezi da "dogledaju" preuzeli najmlađa kćerka i njen suprug.
Sukobi u njihovoj porodici nisu bili rijetkost. Dok je Matija u septembru 2000. bio na Olimpijskim igrama u Sidneju, Varžić je živom sodom Tonki polio lice, nakon čega je ona odlučila da izmijeni testament. Uslijedila je osveta Marka Varžića koji je u krvavom pirom ubio nekoliko osoba, među kojima i Matiju Ljubeka, pisao je "Večernji.hr".
Stravičan zločin najprije nisu svi shvatili kao takav, pa je bilo i bizarnih događaja u organizaciji onih koji nisu žalili zbog tragedije. Tako je porodica pred kafićem tada pokojne sportske legende pronašla kasicu za prikupljanje priloga ubici, a komšije nisu htjele da svjedoče u ovom slučaju.
