U trenutku kada se Covid-19 širi Evropom relativno niska stopa smrtnosti među zaraženima u Njemačkoj intrigira stručnjake: dok jedni dovode u pitanje metodologiju prikupljanja podataka, drugi kažu da je razlog u velikom broju testiranja i tačnim procjenama opasnosti od smrtonosnog virusa.
Iako je pandemija pogodila Njemačku punom snagom – američki Univerzitet John Hopkins u nedjelju je iznio podatak o 22.364 potvrđena slučaja infekcije i svega 84 umrlih. To znači da Njemačka trenutno ima najnižu stopu smrtnosti od deset zemalja najteže pogođenih pandemijom: 0,3 posto. U Italiji taj procenat iznosi 9, a u Velikoj Britaniji 4,6.
Naročito iznenađuje razlika u broju žrtava u Njemačkoj i Italiji, jer dvije zemlje imaju najveći udio stanovnika starijih od 65 godina u Evropi. Osim toga, prema Bloombergovom Indeksu globalnog zdravlja, Italijani vode zdraviji život nego Nijemci, piše Guardian.
„Prerano je da se kaže da li je Njemačka medicinski bolje pripremljena za pandemiju Covid-19 nego druge zemlje“, kaže Merylyn Ado, koja vodi Odjeljenje za infektivne bolesti Medicinskog centra Univerziteta u Hamburgu.
Ona, međutim, smatra da je jedan od mogućih razloga velike razlike u broju mrtvih između Njemačke i Italije činjenica da su bolnice na sjeveru Italije bukvalno pretrpane novim pacijentima, dok kapaciteti njemačkih bolnica još nisu popunjeni, te da su imali više vremena da oslobode krevete, nabave zalihe opreme i reorganiziraju osoblje.
„Njemačka je, između ostalog, u boljoj situaciji zbog toga što smo započeli proces stručnog traganja za osobama s kojim je zaraženi bio u kontaktu čim su registrirani prvi slučajevi zaraze. Na taj način smo dobili u vremenu kako bismo pripremili bolnice za predstojeću navalu pacijenata“, objašnjava Ado.
Najvažnije od svega je što je Njemačka relativno rano počela testirati čak i one koji su imali samo blage simptome, što znači da ukupan broj potvrđenih slučajeva daje precizniju sliku o širenju virusa nego u drugim državama.
Prema podacima njemačkog Nacionalnog udruženja ljekara, Njemačka može obaviti 12.000 testova dnevno, a predsjednik Instituta Robert Koch Lothar Wieler, pominje podatak o 160.000 testova sedmično. Činjenica je i da je starosni profil zaraženih u prvih nekoliko sedmica u Njemačkoj bio niži nego u drugim zemljama: mnogi od njih su zdravi ljudi u dobroj fizičkoj kondiciji koji su se vratili sa odmora u skijalištima u Austriji i Italiji, što također može biti jedno od objašnjenja za relativno nisku stopu smrtnosti.
Metodologija iza njemačkog prikupljanja podataka također je mogla doprinijeti ogromnom odstupanju u podacima o smrtnosti u Italiji i Njemačkoj. Nakon što se utvrdi da je pacijent u Njemačkoj pozitivan na koronavirus, ljekar obavještava lokalnu zdravstvenu upravu, koja podatke digitalnim putem prosljeđuje Institutu Robert Koch. Vremenski zaostatak koji na taj način nastaje objašnjava zašto su dnevni podaci Instituta konstantno niži od onih koje objavljuje Univerzitet John Hopkins, koji češće ažurira podatke.
Za razliku od Italije, u Njemačkoj se primjenjuje posmrtno testiranje na koronavirus. Institut Robert Koch tvrdi da oni koji za života nisu testirani na Covid-19, a sumnjalo se da su bili zaraženi, „mogu“ biti testirani i nakon smrti, ali u njemačkom decentraliziranom zdravstvenom sistemu ta praksa se još ne primjenjuje rutinski. Samim tim teoretski je moguće da postoje ljudi koji su umrli kod kuće mnogo prije nego što su testirani, a koji nisu obuhvaćeni statistikom.
Stručnjaci poput Ado, međutim, ne vjeruju da je broj neprijavljenih slučajeva statistički relevantan.
„Bolnice koje se bore protiv respiratornih bolesti već sedmicama su u visokoj pripravnosti zbog virusa, pa bih bila iznenađena ako bi postojao značajan broj neotkrivenih smrtnih slučajeva“, smatra ona.
