Na današnji dan, prije tačno 29 godina, Grbavica je nakon teških godina rata ponovo postala dio Sarajeva. Naselje koje je kroz historiju neraskidivo vezano za FK Željezničar i njegove navijače vraćeno je u gradske okvire, označivši kraj jedne od najmračnijih epizoda u modernoj historiji glavnog grada Bosne i Hercegovine.
Grbavica nije samo kvart – ona je simbol. Tu su odrasli brojni igrači Željezničara, na njenim ulicama su ispisane priče o fudbalu i ljubavi prema plavoj boji. Stadion, koji je od 1953. godine dom najtrofejnijeg bh. kluba, svjedočio je slavnim trenucima, ali i neizmjernoj boli.
Ratni vihor 1992. godine donio je razaranje, a Grbavica je postala simbol patnje Sarajeva. Slike podijeljenog grada, spaljenih kuća i raseljenih porodica obišle su svijet. Posebno bolan datum u historiji Željezničara ostao je 4. maj 1992. godine – dan kada je stadion zapaljen. U plamenu je nestala kultna drvena tribina, brojni trofeji, suveniri i dokumentacija koja je svjedočila bogatoj prošlosti kluba.
Daytonski mirovni sporazum donio je kraj rata, a 19. marta 1996. godine Grbavica se konačno vratila Sarajevu. Iako uništen, stadion je već 2. maja iste godine ugostio prvi meč nakon rata – gradski derbi između Željezničara i Sarajeva, koji je završen rezultatom 1:1. Bio je to simbolični početak novog života za Grbavicu i njen narod.
Danas, 29 godina kasnije, Grbavica nije samo mjesto sjećanja na teška vremena, već i simbol spajanja, uspjeha i ljubavi prema fudbalu. Ožiljci su ostali, ali duh plave porodice nikada nije slomljen.
…a onda Željin stadion gledam, vidim ponos tvoj…
