U izvanrednom poduhvatu historijske rekonstrukcije, stručnjaci su oživjeli lice Seqenenre Taoa, jedinog faraona koji je poginuo u bitci, bacajući svjetlo na ključni trenutak u drevnoj egipatskoj historiji.
Tokom 16. stoljeća prije Krista, Seqenenre Tao je vladao Egiptom usred invazije naroda Hiksosa, zaradivši tako titulu "borca za slobodu" koji je umro u borbi za oslobođenjem.
Pedantnim ispitivanjem njegovih mumificiranih ostataka, arheolozi su otkrili lice Seqenenre Taoa kakvo je izgledalo prije otprilike 3.500 godina, narušeno ranama od sjekira koje su brutalno okončale njegov život u dobi od oko 40 godina. Studija vezana za to objavljena je u časopisu OrtogOnLine.
Michael Habicht, arheolog s australskog Univerziteta Flinders, primijetio je posebnost Seqenenreove mumije, primijetivši njene asimetrične ruke i vidljivu traumu na njegovom licu.
Brazilski stručnjak za grafiku Cicero Moraes upotrijebio je obilje podataka koji obuhvataju više od jednog stoljeća, uključujući CT snimke i X-zrake, kako bi digitalno rekreirao faraonovu lubanju i crte lica, koristeći proces poznat kao anatomska deformacija.
Proces rekonstrukcije dao je niz slika, u rasponu od objektivnih prikaza u sivim tonovima do spekulativnih prikaza faraonova izgleda i potencijalnih posmrtnih rana koje su mu nanesene. Iako ta rekonstrukcija označava prvi pokušaj da se vizualizira izgled Seqenenre Taoa, i dalje postoje nejasnoće u vezi s njegovim porijeklom i okolnostima njegove smrti.
Neslaganja među naučnicima i dalje postoje, pri čemu neki predlažu da je poginuo u bici, dok drugi sugeriraju atentat ili ceremonijalnu egzekuciju od strane neprijateljskih elita. Bez obzira na tačne okolnosti, povrede koje je zadobio Seqenenre Tao nedvojbeno su bile smrtonosne, a njegovo lice je podnijelo najveći teret tog brutalnog nasilja.
Dr. Habicht primijetio je da su povrede nanesene Seqenenre Taou bile najopsežnije među kraljevskim mumijama, kao što je dokumentirano u studijama koje datiraju iz 19. stoljeća.
Analiza Gastona Maspera iz 1889. godine opisala je Seqenenre Taoa kao visokog i snažnog, karakteristike koje će naslijediti njegov sin, Ahmose I, koji je na kraju uspio protjerati Hikse iz Egipta. Značaj uloge Seqenenre Taoa u pokretanju oslobodilačkog rata je neporeciv, uzdižući ga do statusa cijenjene osobe u egipatskoj historiji.
Za dr. Habichta i g. Moraesa, uspješna rekonstrukcija lica Seqenenre Taoa predstavlja trijumf interdisciplinarne saradnje i tehnološke inovacije, naglašavajući potencijal za kontinuirani napredak u polju digitalne arheologije.
No lice Taoa nije jedino koje su arheolozi digitalno reknstruirali. Učinili su to i rekonstruiravši lice Tutankamona, svima dobro poznatog egipatskog faraona.
