Fizičari su u dijamantu, koji su pobudili laserima, stvorili ono što vjeruju da je prvi pravi primjer vremenskog kvazikristala – strukture u kojoj su obrasci u vremenu uređeni, ali se ne ponavljaju. Iako je razlika suptilna, ona bi mogla imati značajan utjecaj na razvoj kvantnih istraživanja i tehnologije.
"Oni bi mogli čuvati kvantnu memoriju tokom dugih vremenskih perioda, slično kvantnom ekvivalentu RAM-a," kaže fizičar Chong Zu sa Univerziteta Washington u SAD-u. "Iako smo još daleko od takve tehnologije, stvaranje vremenskog kvazikristala je ključni prvi korak."
Vremenski kristali, koje je teoretski predvidio američki fizičar Frank Wilczek 2012. godine, a prvi put su opaženi 2016., dodaju poseban element uzorcima atomskih rešetki koje čine obične čvrste materijale.
Kristalne strukture, poput dijamanta, kvarca i soli, sastoje se od trodimenzionalnih atomskih rešetki u kojima se raspored čestica ponavlja. Ako uzmete bilo koji dio rešetke i preklopite ga preko drugog, savršeno će se poklopiti.
Vremenski kristal je materijal u kojem se čestice kreću kroz sekvence koje nisu određene vanjskim uticajem. One osciliraju između energetskih stanja u uzorku koji se ponavlja na način da se može savršeno preklopiti, što je prikazano u videu ispod.
